Założeniem programu było wykształcenie u dzieci świadomej umiejętności radzenia sobie w sytuacjach, w których przebywają w zadymionych pomieszczeniach lub gdy dorośli palą przy nich tytoń, oraz wzrost kompetencji rodziców w zakresie ochrony dzieci przed ekspozycją na dym tytoniowy.
Celami szczegółowymi programu było:
– uczenie dzieci szacunku do otaczającego świata;
– zwiększenie wrażliwości dzieci na szkodliwość dymu papierosowego;
– wykształcenie umiejętności rozpoznawania różnych źródeł dymu papierosowego;
– zwiększenie wiedzy na temat skutków palenia papierosów;
– zwiększenie wrażliwości dzieci na miejsca, w których mogą być narażane na dym.
Maluchy bardzo chętnie uczestniczyły we wszystkich zaproponowanych przez nauczycielki formach zajęć, które były skoncentrowane na pobudzeniu różnych aktywności dziecka przez zabawy twórcze, tematyczne, grupowe, konstrukcyjne. W trakcie ich realizacji dzieci wykonywały odpowiednie rysunki i plakaty, których celem było uświadomienie szkodliwości dymu papierosowego, projektowały z różnego rodzaju klocków pochłaniacze dymu papierosowego, tworzyły ogromniaste i odstraszające „Papierosiaki straszaki”, nauczyły się piosenki o bohaterze programu. Brały też udział w ćwiczeniach oddechowych i relaksacyjnych przy akompaniamencie muzycznym, uświadamiających o tym, że oddychanie świeżym powietrzem jest zdrowe. W formie pantomimy naśladowały zachowanie osób niepalących i palących, projektowały własne znaczki mówiące o szkodliwości palenia tytoniu.
W wyniku tych zajęć dzieci usystematyzowały swoją wiedzę na temat szkodliwości dymu nikotynowego, dowiedziały się w jaki sposób można i trzeba zachowywać się, gdy narażonym się jest na wdychanie dymu z papierosa. Wprowadzenie wychowania antynikotynowego jako części wychowania zdrowotnego dla tej grupy wiekowej stanowi pierwsze ogniwo w łańcuchu działań edukacyjnych na rzecz kształtowania świadomych postaw antynikotynowych dzieci przedszkolnych. Zajęciom towarzyszyła sylweta dinozaura „Dinusia”, która pomagała dzieciom w rozwiązywaniu stawianych zadań problemowych, uczyła współdziałania w zespole i odpowiedzialności za efekt końcowy.
Anna Filipkowska, Marzenna Koniecko; PM nr 4